Ο αέρας που αναπνέουμε

Πώς φτάσαμε όλοι να πιστεύουμε στην ελευθερία, την καλοσύνη, την πρόοδο και την ισότητα

Tου Glen Scrivener

Εδώ βρίσκεται το επιχείρημα αυτού του βιβλίου: αν είσαι Δυτικός—είτε έχεις πατήσει το πόδι σου σε εκκλησία είτε όχι, είτε έχεις δει μια Βίβλο είτε όχι, είτε θεωρείς τον εαυτό σου άθεο, ειδωλολάτρη ή Ιππότη Τζεντάι - είσαι χρυσόψαρο και ο Χριστιανισμός είναι το νερό στο οποίο κολυμπάς. Ή, για να πούμε το ίδιο πράγμα με λίγο διαφορετικό τρόπο, ο Χριστιανισμός είναι ο αέρας που αναπνέουμε. Είναι η ατμόσφαιρά μας. Είναι το περιβάλλον μας, τόσο αόρατο όσο και παντοδύναμο (σ. 3).

Είναι τόσο εξαιρετικός ο αντίκτυπος του Χριστιανισμού στη κοινωνία και την καθημερινότητά μας, που δεν του δίνουμε πια σημασία.

Στις χώρες της Δύσης παρατηρούμε να  εξελίσσεται μια προσπάθεια «αποχριστιανισμού» της κοινωνίας –με σκοπό τη δημιουργία μιας μεταχριστιανικής κοινωνίας. Η χριστιανική σεξουαλική ηθική θεωρείται φανατισμός με τους θεσμούς της περί γάμου και οικογένειας να χαρακτηρίζονται καταπιεστικές και τις χριστιανικές απόψεις περί δικαιοσύνης να θεωρούνται πως εισάγουν διακρίσεις.

Υπάρχει όμως μια παράξενη ειρωνεία σε όλα αυτά – μια ειρωνεία που λίγοι είναι πρόθυμοι να κατανοήσουν και να αναγνωρίσουν: Τα επιχειρήματα που κάποιοι χρησιμοποιούν για να επικρίνουν τον Χριστιανισμό είναι όλα εργαλεία που οφείλουν την ύπαρξή τους στον Χριστιανισμό. Οι αξίες και οι στόχοι που επιθυμούν δεν είναι παρά αξίες και στόχοι που δεν θα υφίσταντο χωρίς την επιρροή της χριστιανικής πίστης.

Οι άνθρωποι σήμερα λαχταρούν την ισότητα, τη συμπόνια, την ελευθερία και την πρόοδο, αλλά αγνοούν πως οι έννοιες αυτές υπάρχουν σχεδόν αποκλειστικά στα πλαίσια των κοινωνιών οι οποίες έχουν διαμορφωθεί γύρω από τις χριστιανικές αξίες. Στη πραγματικότητα, οι άνθρωποι λαχταρούν τις αξίες αυτές ακριβώς επειδή οι ίδιοι έχουν ανατραφεί σε μια εκχριστιανισμένη κοινωνία.

Στο βιβλίο του ο Αυστραλός Γκλεν Σκρίβενερ ξεκινά ένα συναρπαστικό «ταξίδι» στο οποίο πηγαίνει τους αναγνώστες του στον αρχαίο κόσμο για να τους δείξει σε τι είδους κοινωνία γεννήθηκε ο Χριστιανισμός – κοινωνία σκλαβιάς, καταπίεσης, βίας, μεροληψίας. Στη συνέχεια, διερευνά επτά αξίες που λαχταρούν οι σύγχρονοι άνθρωποι της Δύσης, και δείχνει πώς αυτές προέκυψαν από την ίδια τη χριστιανική πίστη και όχι εκτός αυτής. Αφιερώνει από ένα κεφάλαιο στην ισότητα (δηλαδή την ίση ηθική κατάσταση όλων των ανθρώπων), τη συμπόνια (δηλαδή την ιδέα ότι μια κοινωνία κρίνεται καλύτερα από το πώς μεταχειρίζεται τα πιο αδύναμα μέλη της), τη συναίνεση (δηλαδή ότι οι ισχυροί δεν έχουν το δικαίωμα να επιβάλλουν τους εαυτούς τους στους αδύναμους ), τη διαφώτιση (δηλαδή την εκπαίδευση και τις ίσες ευκαιρίες για όλους), την επιστήμη (την πεποίθηση δηλαδή ότι η μελέτη του φυσικού κόσμου μας βοηθά να κατανοήσουμε τον κόσμο και να βελτιώσουμε τη ζωή μας), την ελευθερία (ότι δηλαδή οι άνθρωποι δεν είναι ιδιοκτησία κανενός και ο καθένας από εμάς πρέπει να έχει τον έλεγχο της ζωής του), και την πρόοδο (δηλαδή την ηθική βελτίωση με την πάροδο του χρόνου που μας επιτρέπει να μεταρρυθμίσουμε τα κακά της κοινωνίας). Τα τελευταία κεφάλαια ολοκληρώνουν τα επιχειρήματα αυτά και καλούν τον αναγνώστη όχι μόνο να αναγνωρίσει την επιρροή του Χριστιανισμού στην κοινωνία αλλά και να στραφεί προσωπικά στον Ιησού Χριστό.