Ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται
Όχι χωρίς λόγο βγαίνουν αληθινές οι παλιές παροιμίες. Το παρατηρούμε στις μέρες μας, στην ίδια μας τη χώρα. Πολιτικοί κοιτάζουν το δικό τους συμφέρον, την επανεκλογή τους, την καρέκλα τους. Όχι το συμφέρον του λαού. Δεν πρέπει να ξεχνάμε την κρίσιμη περίοδο του 2010-11, όταν η χώρα μας είχε ανάγκη – όσο ποτέ άλλοτε – από συναίνεση και υπερκομματική συνεννόηση, μια εποχή όπου οι αγορές απειλούσαν την αξιοπιστία και κυριαρχία της, η αντιπολίτευση (δεξιά και αριστερά του πολιτικού φάσματος) «σφύριζε» αδιάφορα, αφήνοντας την «κυβέρνηση» να ανταπεξέλθει μόνη της. Θα τα έκαναν όλα ούτως ή άλλως καλύτερα εκείνοι, αν κατάφερναν τελικά να ανέλθουν στην εξουσία. Έτσι και δεν έγινε; Η χώρα κοντεύει πλέον να κλείσει δέκα χρόνια μέσα στο ξεπούλημα, την απαξίωση, την λιτότητα, την ανεργία και τη φυγή εκείνων που η πατρίδα δεν μπορούσε κρατήσει κοντά της. Αλλά η Ιστορία έχει καταγράψει και χειρότερα, δυστυχώς. Μέσα στην Μικρασιατική Καταστροφή, το 1922, όταν η Σμύρνη καιγόταν και οι κάτο