Παράδοξα της πίστης
Αν το σκεφτεί σοβαρά κανείς, η χριστιανική πίστη είναι ένα σύνολο ‘παραδόξων’. Τα πιο αγαπημένα μας θεολογικά δόγματα, εξετάζοντάς τα προσεκτικά, δεν είναι παρά μια δέσμη λογικών αντιφάσεων που προσφέρουν νόημα και ζωή μόνο όταν τους επιτρέπουμε να παραμείνουν θεϊκά μυστήρια. Προσπαθώντας να δώσει κανείς εξήγηση, αυτά αναδεικνύουν τη ρηχή λογική μας προσέγγιση που όμως γρήγορα καταρρέει, όπως και όλες οι ανίσχυρες ανθρώπινες φιλοσοφίες της ιστορίας. Τα ‘παράδοξα’ της πίστης περιλαμβάνουν την Αγία Τριάδα, την Ενσάρκωση του Θεού, και την Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια. Ο Ψαλμός 8 εκφράζει ένα από αυτά τα παράδοξα, με τρόπο που όλοι έχουμε διαπιστώσει μέσω της εμπειρίας μας, ως αληθινό. Κάθε άτομο, σε οποιοδήποτε επίπεδο ευφυΐας, κοιτάζοντας τον έναστρο ουρανό, αισθάνεται τόσο την απεραντοσύνη του σύμπαντος όσο και την ίδια του την ασημαντότητα. Η ασημαντότητα αυτή του ανθρώπου τονίστηκε από πολλές αρχαίες θρησκείες, εκ των οποίων οι περισσότερες δίδασκαν ότι δημιουργηθήκαμε ως θεϊκοί σκλάβοι,