Εκεί που κυριαρχεί το ψέμα ...

Από τις πρώτες της μέρες η νέα χρονιά χαρακτηρίστηκε από μια αντιπαράθεση μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν που παρ’ ολίγο να φέρει ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής στο χείλος της καταστροφής.

Στις 3 Ιανουαρίου, ο Αμερικανός πρόεδρος, εμφανώς ταραγμένος με την είδηση ότι ξέφρενοι Σιίτες, διαδήλωναν έντονα και απειλούσαν να αλώσουν την αμερικανική πρεσβεία στη Βαγδάτη, έδωσε εντολή για την εκτέλεση ανώτατου στελέχους των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί, μέσω τηλεκατευθυνόμενου πυραύλου λίγο έξω από το αεροδρόμιο της Βαγδάτης. Η πράξη αυτή εξόργισε, όπως ήταν αναμενόμενο, το Ιράν, του οποίου η ηγεσία ζήτησε σκληρά αντίποινα. Διάβαζα ότι χάρη στη διαμεσολάβηση των Ελβετών (οι Αμερικανοί δεν έχουν πρεσβεία στο Ιράν και κάθε άλλο κανάλι επικοινωνίας έχει στερέψει ανάμεσα στις δύο χώρες) αποφεύχθηκε μια πιο έντονη εχθροπραξία μεταξύ των δύο χωρών.

Ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος δικαιολόγησε την πράξη του ως προληπτική, επειδή, όπως δήλωσε, υπήρχε σχέδιο κατάληψης τεσσάρων (!) πρεσβειών από Ιρανούς τρομοκράτες, κάτι που λίγο αργότερα διαψεύστηκε από τον ίδιο του τον υπουργό άμυνας. Πολλοί Αμερικανοί θεωρούν πως με το κτύπημά του αυτό ο πρόεδρος Τραμπ ξεπέρασε τα όρια του επιτρεπτού που καθορίζεται από το διεθνές δίκαιο και την ηθική, αλλά, τι να περιμένει κανείς από έναν πρόεδρο που προσπαθεί να επιβιώσει στα στενά των αμφισβητήσεων του προσώπου του από ένα μεγάλο μέρος του δυτικού κόσμου;

Την νύχτα που το Ιράν έπληξε με βαλλιστικούς πυραύλους αμερικανικά στρατόπεδα στο Ιράκ, συντρίφτηκε έξω από την Τεχεράνη αεροπλάνο της πολιτικής αεροπορίας της Ουκρανίας, που μετέφερε 176 μοιραίους επιβάτες, λίγα λεπτά μόνο μετά την απογείωσή του. Οι ιρανικές αρχές μετέδιδαν επί μέρες ότι ο λόγος για την αεροπορική τραγωδία ήταν τεχνική βλάβη του αεροπλάνου και όχι ότι το αεροπλάνο καταρρίφθηκε από πύραυλο, όπως πολλές έγκυρες πηγές ανέφεραν από την αρχή. Τελικά, το βάρος των στοιχείων αποδείχτηκε τόσο πιεστικό, ώστε οι ιρανικές αρχές δεν μπόρεσαν παρά να παραδεχτούν την πραγματικότητα.

Είναι τυπικό χαρακτηριστικό ανθρώπων που καθοδηγούνται από απολυταρχική νοοτροπία και σκέψη υπεροχής, να μην είναι σε θέση να παραδεχτούν δεδομένα που αμφισβητούν την κοσμοθεωρία που εκείνοι έχουν χτίσει γύρω από τον εαυτό τους.

Έτσι και το «θεοκρατικό» καθεστώς στο Ιράν στηρίζεται πάνω σε μια απάνθρωπη κοσμοθεωρία, βλέπει εχθρούς παντού, βασίζεται στο μισογυνισμό, την μισαλλοδοξία και την καταπίεση των νέων που το μόνο που ζητούν είναι λίγη ανάσα για ζωή. Το καθεστώς ευθύνεται για τον βασανισμό και θάνατο χιλιάδων φυλακισμένων, αντιφρονούντων, μεταξύ των οποίων πολλοί είναι χριστιανοί. Επίσης χαρακτηρίζεται και για την έχθρα του κατά των Εβραίων και έχει επανειλημμένως δηλώσει σφοδρή επιθυμία για εξαφάνιση του Ισραήλ από τον χάρτη. Εξ’ ου και η εμμονή να αποκτήσει ατομική βόμβα …

Ο Χριστός καταδεικνύει την πηγή του κακού: «Εκείνος εξ’ αρχής ήταν ανθρωποκτόνος και δεν μπόρεσε να σταθεί στην αλήθεια, γιατί δεν υπάρχει μέσα του τίποτα το αληθινό. Όταν λέει ψέματα, εκφράζει τον εαυτό του, γιατί είναι ψεύτης κι είναι ο πατέρας του ψεύδους» (Ιωάννης 8: 44).  Όταν συναντάμε ανθρώπους στους οποίους δεν φαίνεται τίποτε άλλο να κυριαρχεί στα λόγια και τη ζωή τους παρά μόνο το ψέμα, αυτοί επέλεξαν δυστυχώς να ακολουθήσουν τον αρχιψεύτη, τον διαβόλο,  δηλαδή εκείνον που ο Χριστός χαρακτηρίζει, «ανθρωποκτόνο» και «πατέρα του ψεύδους».