Προσφυγικό και τρομοκρατία

Με την ανεξέλεγκτη εισροή μεγάλου αριθμού προσφύγων τον τελευταίο καιρό, αυξάνεται και ο αριθμός αντιδραστικών και ξενοφοβικών κινημάτων στην Ευρώπη και πληθαίνουν οι φωνές εκείνων που σπείρουν φόβο και αβεβαιότητα στο πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό. Ενόψει των πρόσφατων τρομοκρατικών χτυπημάτων από ισλαμιστές την περασμένη Παρασκευή στο Παρίσι και των φόβων που κάποιοι εκφράζουν ότι ανάμεσα στους πρόσφυγες τυχόν κρύβονται τρομοκράτες που μας απειλούν, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ, είπε συνοπτικά: «Είναι αναγκαίο να κατανοήσουμε ότι αυτοί που οργάνωσαν και εκτέλεσαν τις επιθέσεις αυτές είναι ακριβώς εκείνοι από τους οποίους οι πρόσφυγες προσπαθούν να ξεφύγουν».

Πολλοί συμπολίτες μας δεν είναι σίγουροι, αν η χώρα μας και η Ευρώπη γενικά, είναι σε θέση να απορροφήσουν το προσφυγικό ρεύμα, επικαλούμενοι την οικονομική κρίση και την έλλειψη πόρων και υποδομών για την σωστή αντιμετώπιση του προβλήματος.

Στο σημείο αυτό έρχεται να μας διαφωτίσει ένα πρόσφατο άρθρο του Τζον Κάσσιντι στο περιοδικό The New Yorker. Ο αρθρογράφος επικαλείται πληθώρα μελετών και δημοσιεύσεων και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το προσφυγικό δεν είναι τόσο οικονομικό αλλά πολιτικό και κοινωνικό θέμα. Στην προεκλογική εποχή στην οποία βρίσκονται τη στιγμή αυτή οι Ηνωμένες Πολιτείες, είναι βέβαια καυτό το θέμα. Δεν υφίσταται αμφισβήτηση πως και οι ΗΠΑ – ως συν-υπαίτιοι της αναταραχής στη Μέση Ανατολή – έχουν την ηθική υποχρέωση να σηκώσουν κι αυτές μέρος του βάρους που έχει προκληθεί από το ανθρωπιστικό πρόβλημα και να αποδεχτούν ένα μέρος των προσφύγων. Και δείχνει πως όλες οι γειτονικές χώρες της Συρίας που έχουν δεχτεί υπέρμετρα ποσοστά προσφύγων, σημειώνουν αυξημένα ποσοστά στο ΑΕΠ τους, γεγονός που καταδεικνύει ότι ο μεγάλος αριθμός προσφύγων που αυτές έχουν δεχτεί δεν οδηγεί σε σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις γι αυτές. Υπάρχει ανταγωνισμός όσον αφορά την απασχόληση, αλλά ο ανταγωνισμός αυτός είναι μάλλον φαινομενικός, με τους πρόσφυγες να αναλαμβάνουν (πρόσκαιρα) εργασίες που οι ντόπιοι δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν.

Το άρθρο καταλήγει με τη διαπίστωση ότι οι ΗΠΑ θα ήταν πολύ πιο φτωχές χωρίς τον Στηβ Τζόμπς (ιδρυτή της Apple και εμπνευστή του iPhone), του οποίου ο πατέρας ήταν από τη Συρία.

Η Βίβλος είναι σαφής όσον αφορά την διδασκαλία της σχετικά με τη φιλοξενία και την φιλική αντιμετώπιση των ξένων (Ματθ. 2/13-15, Δευτ. 23/15-16, Εβρ. 13/2). Ειδικά εκείνων που έρχονται στη πατρίδα μας, αναγκασμένοι να εγκαταλείψουν τη δική τους πατρίδα και να αναζητήσουν προστασία αλλού. Ευτυχώς που υπάρχουν και στη χώρα μας παραδείγματα εθελοντών που συμμετέχουν στην οργάνωση ανθρωπιστικής βοήθειας και ενόψει κρίσης δεν διστάζουν να δώσουν κι από το υστέρημά τους.