Υπάρχει έξοδος από το αδιέξοδο!

Κρίση, μνημόνιο, αναδιάρθρωση χρέους, πτώχευση. Αυτές είναι οι λέξεις που κυριαρχούν στην ελληνική ειδησεογραφία και στις συζητήσεις παντού τις μέρες αυτές. Με αφορμή τα πάθη του Χριστού, που τα έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας μας θυμίζουν τόσο παραστατικά, πολλοί σκέφτονται ότι οι ίδιοι και ο ελληνικός λαός στην πλειονότητά του περνάνε τον δικό τους «Γολγοθά». Η απαισιοδοξία και ο φόβος των επερχόμενων «δεινών» μας έχουν παραλύσει, ως λαό, κυριολεκτικά. Ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι δημοσιογράφοι πολύ περισσότερο οι συμπολίτες μας στην πλειονότητά τους, φαίνεται να έχουν το θάρρος να σκεφτούν ή να προτείνουν λύσεις και μέτρα που θα προκαλέσουν αισιοδοξία, καθώς η χώρα βρίσκεται σ’ ένα μακρύ τούνελ οικονομικής ύφεσης, πολιτικής προχειρότητας και ανεύθυνης καταστροφολογίας, χωρίς φως ούτε από εμπρός, ούτε από πίσω. 

Ωστόσο, ο συσχετισμός της σημερινής οικονομικής μας κατάστασης με τα πάθη του Χριστού μπορεί να είναι φαινομενικά άκρως αταίριαστος, αποτελεί όμως βάλσαμο  στην πονεμένη καρδιά του λαού μας. Ναί, φταίξαμε ως λαός, ως πολίτες για την κατάντια στην οποία βρισκόμαστε σήμερα. Ο άκρατος καταναλωτισμός μας, το ψέμα και η ανευθυνότητα των αρχόντων μας και όχι μόνο, η φιλοσοφία του εύκολου πλουτισμού και της καλοπέρασης που κυριαρχούσε στη νοοτροπία μας τα τελευταία χρόνια, καθώς και η απόλυτη εξάρτησή μας από το κράτος και τις παροχές του και η νοοτροπία του «ωχαδερφισμού» μας οδήγησαν στη ανοχή της ανομίας και των σκανδάλων, ρίχνοντας όλες τις ευθύνες στους πολιτικούς και σε ένα ανύπρακτο κράτος. Όλα αυτά μας κατάντησαν περίγελο του ανεπτυγμένου κόσμου και ζητιάνους απέναντι στους δανειστές μας. Έτσι κι εμείς, μαζί με τον ληστή στο σταυρό, πρέπει να ομολογήσουμε: «Εμείς τον αξίζουμε τον Γολγοθά, αλλά Εκείνος;» 

Όντως, τα πάθη ο Χριστός δεν τα υπέστη για τον εαυτό του. Τα υπέστη για μας τους αμαρτωλούς, για μια χαμένη ανθρωπότητα. Επειδή όμως τα υπέστη, νίκησε το κακό. Μπορεί να μη είναι εμφανής η νίκη αυτή του Χριστού. Είναι όμως πραγματική και ουσιαστική. Ο Ιησούς Χριστός με τα πάθη του και το θάνατό του πλήρωσε και για μας, για ολόκληρο το λαό μας καθώς και για όλη την ανθρωπότητα που χωρίς τη σωτηρία του βρίσκεται υπό το κακό και την απώλεια.

Το χαρμόσυνο μήνυμα του Πάσχα σημαίνει, πως πίσω από τα πάθη και το θάνατο του Χριστού, βρίσκεται η Ανάσταση και η Ζωή. Ας το πιστέψουμε. Ας το ζήσουμε. Ας εμπιστευθούμε τον Θεό για το προσωπικό μας μέλλον και για το μέλλον μας σαν χώρα. Την περασμένη Πέμπτη, έγινε μια αρχή στην Πλατεία Ομόνοιας. Χριστιανοί ύψωσαν δημόσια την φωνή τους σε προσευχή προς τον Θεό, να ελεήσει τη χώρα μας, και να την βγάλει από τα αδιέξοδά της. 

Αρκετό καιρό κοιτάζαμε πίσω και όλα όσα κάναμε μας πήγαιναν πίσω. Από εδώ κι εμπρός τι κάνουμε; Ας προσέξουμε τα λόγια του Χριστού: «Ουδείς βαλών την χείρα αυτού επί άροτρον, και βλέπων εις τα οπίσω είναι αρμόδιος δια την βασιλείαν του Θεού» (Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο 9, 62).