Ο άνθρωπος και το χρήμα
Διάβαζα πρόσφατα το έργο του Ζακ Ελλύλ «Χρήμα και Εξουσία». Συνοψίζω λίγα από τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει ο συγγραφέας. Στα Ευαγγέλια ο Ιησούς αναφέρεται στο χρήμα ως μορφή εξουσίας. Όχι απλώς με την αφηρημένη του έννοια, αλλά ως ώθηση που παρακινεί τους ανθρώπους με αυτόνομο και δραστικό τρόπο. Η πνευματική διάσταση της εξουσίας του χρήματος εξηγείται από το γεγονός ότι δεν ανήκει αποκλειστικά στον υλικό κόσμο, αλλά έχει προέλευση και κατεύθυνση πνευματική. Ο προσωποποιημένος χαρακτηρισμός, «Μαμωνάς», που ο Ιησούς χρησιμοποιεί για το χρήμα, εξηγείται με την επίδρασή του επάνω στον άνθρωπο σε προσωπικό επίπεδο και με επακόλουθο, δυστυχώς, αυτό να τον διαφθείρει εσωτερικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η προδοσία! Η αγοροπωλησία του Ιούδα στιγματίζεται ως γεγονός όπου ο ίδιος ο Ιησούς έγινε αντικείμενο σχέσης όπου κυριάρχησε το χρήμα. Ο Γιός του Θεού μετατράπηκε σε εμπόρευμα. Κάτι τέτοιο είναι ανυπόφορο για τον Ιησού, επειδή η αγοροπωλησία βεβηλώνει κάθε τι που Εκείνος