Παράλληλες κοινωνίες
Αν θυμάμαι καλά, ο όρος «παράλληλες κοινωνίες» σχηματίστηκε όταν δημοσιογράφοι, και ο πολιτικός κόσμος γενικά, άρχισαν να ερευνούν τα αίτια του τζιχαντισμού στην Ευρώπη. Ειδικά μετά από τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες οι δυτικές κοινωνίες ξύπνησαν ως προς την πραγματικότητα πως κάποιοι ανάμεσά τους ζουν σε δικό τους – παράλληλο – κόσμο, χωρίς επαφή με την υπόλοιπη κοινωνία. Οι ειδικοί που άρχισαν να ερευνούν το φαινόμενο ανακάλυψαν πως ολόκληρα τετράγωνα σε πόλεις όπως το Παρίσι, τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο απαρτίζονται από οικογένειες μεταναστών των οποίων οι γυναίκες ούτε καν βγαίνουν από τα σπίτια τους, παρά μόνο για τα αναγκαία ψώνια στο μανάβη της γειτονιάς με τον οποίο και συνομιλούν στη γλώσσα τους. Δε μιλούν τη γλώσσα της χώρας που ζουν και γενικά δεν έχουν επαφή με τους συνανθρώπους γύρω τους, παρά μόνο μ΄ εκείνους της κουλτούρας του «γκέτο» στο οποίο κατοικούν. Τέτοιες παράλληλες κοινωνίες, όπως π.χ. στο Σαν Ντενί του Παρισιού και στο Μόλεμπεκ τω