Πως η κοινωνία των πιστών «ακονίζει» η ικανότητά μας για αγάπη
Μεταφέρω απόσπασμα από άρθρο του Dr. Art Lindsley, μέλους του «Ινστιτούτου C. S. LEWIS: Μαθητεία Καρδιάς και Νου» σε μετάφραση της Δρας Γιούλικα Κ. Masry. Ολόκληρο το κείμενο θα το βρείτε εδώ . Γιατί οι άνθρωποι σήμερα νομίζουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν στην απομόνωση; Υποθέτω πως ένας απ’ τους κύριους λόγους είναι ότι ζούμε σε μια κοινωνία η οποία εκτιμά υπερβολικά την αυτονομία και την ανεξαρτησία. Ένας Άγγλος ποιμένας συνάντησε στο Νιου Ίνγκλαντ της Αμερικής την εξής επιγραφή: «Δεν υπηρετούμε κανέναν κυρίαρχο σ’ αυτό τον τόπο». Απόρησε πώς θα μιλούσε για τον Ιησού Χριστό και την κυριαρχία του Θεού σε μια κοινωνία που ως επί το πλείστον εκτιμά την ανεξαρτησία. Παρόλα αυτά, το συνηθέστερο παράπονο των Αμερικανών γονιών για τα παιδιά τους είναι ότι είναι υπερβολικά ανεξάρτητα. Πραγματικά, πολλοί άνθρωποι παίρνουν αυτή τη θέση, «Δεν σε χρειάζομαι», «Δεν χρειάζομαι κανέναν». Για ορισμένους η αυτάρκεια είναι η μεγαλύτερη απ’ όλες τις αρετές. Τι γίνεται όμως στην πράξη; Χρειαζόμαστε