Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2011

Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου υποστηρίζουν την υπόθεση του πάστορα Νανταρκάνι

Εικόνα
Η  υπόθεση του πάστορα Νανταρκάνι, η οποία συζητήθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 17 Νοεμβρίου παραβιάζει σε όλες της τις πτυχές τόσο το ιρανικό όσο και το διεθνές δίκαιο. Κατά τη 40-λεπτη συζήτηση, εκφράστηκε σοβαρή ανησυχία εκ μέρους πολλών βουλευτών του Κοινοβουλίου για την τύχη του πάστορα Νανταρκάνι. Ο κος Νανταρκάνι, πάστορας της Ευαγγελικής Εκκλησίας του Ιράν, είχε συλληφθεί το 2009 στη πόλη καταγωγής του, Ράστ. Το Σεπτέμβριο του 2010 είχε δικαστεί και κριθεί ένοχος για αποστασία (εγκατάλειψη του Ισλάμ), και καταδικάστηκε σε θάνατο. Η περίπτωσή του έχει παραπεμφθεί στον Ανώτατο ηγέτη του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χουσεϊνί-Χαμενέι, την ανώτατη πολιτική και θρησκευτική εξουσία στη χώρα. Φόβοι για την τύχη του Νανταρκάνι κατά την περίοδο των Χριστουγέννων Στη διάρκεια της συζήτησης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο εισηγητής Bastiaan Belder (EFD – Ευρώπη Ελευθερίας και Δημοκρατίας), τόνισε πως υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για τη ζωή του πάστορα Νανταρκάνι κατά τη περίοδο των Χριστουγέ

Μήπως είμαστε μια αυτιστική κοινωνία;

Σε πρόσφατο δημοσίευμά με τίτλο «ελληνικό παράδοξο η μεγάλη φυγή των καταθέσεων» η «Καθημερινή» κατέγραψε ότι η Ελλάδα της Κρίσης ξεχωρίζει από όλες τις άλλες χώρες που βρίσκονται σε παρόμοια μοίρα (PIIGS) στο ότι, ενώ σε όλες τις άλλες χώρες έχει τον τελευταίο καιρό καταγραφεί αύξηση αποταμιεύσεων στους λογαριασμούς των τραπεζών, η Ελλάδα δείχνει αντίστροφη και ακατανόητη συμπεριφορά. «Τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου δικά μου». Αυτό χαρακτηρίζει, όπως φαίνεται, μεγάλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας μας σήμερα. Αφού τα έφαγαν όλοι μαζί, δηλαδή η πολιτική κάστα μαζί με τους οπαδούς της, βγήκαν στους δρόμους, έκαναν καταλήψεις και παύση εργασίας για να υπερασπίσουν τα «κεκτημένα», άσχετα αν η οικονομία της χώρας είναι στον πάτο.  Η αδιαλλαξία και η εγωκεντρική ανευθυνότητα που χαρακτηρίζει και τα πάρε-δώσε στο σχηματισμό μιας διακομματικής κυβέρνησης «συνεργασίας» αυτές τις μέρες είναι άλλο ένα φαινόμενο αυτού του γεγονότος που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αλλιώς παρά «αυτιστικ

Η Κρίση και οι ευθύνες της Εκκλησίας του Χριστού

Μεταφέρω σκέψεις του Γιώργου Π. Αλεξανδρή, τις οποίες πρόσφατα εξέφρασε δημόσια. Πίσω από την τραγωδία που ζούμε είναι  η αντιστροφή του συστήματος αξιών μας. Περιφρονήσαμε την έννοια της παραγωγικής εργασίας, θεωρήσαμε σαν «πετυχημένο» τον πλούσιο, αδιαφορώντας για το πώς έγινε πλούσιος, χλευάσαμε την πρακτική της αποταμίευσης και το λιτό τρόπο ζωής άλλων ευρωπαϊκών λαών. Το μεταμοντέρνο μας υποσυνείδητο, σχεδόν αδιαμαρτύρητα αποδέχτηκε το δήθεν θάνατο των νομοτελειών. Και δεν ήταν μόνο ότι υποβιβάσαμε τις αξίες, το τραγικότερο ήταν οτι θεοποιήσαμε  - κυριολεκτικά - τις απαξίες. Απληστία και πλεονεξία, επιδειξιομανία και γκλαμουριά, φιλαυτία και ναρκισσισμός ήταν οι οδηγοί μας και τα είδωλά μας όλ’ αυτά τα χρόνια.  Και μέσα σε αυτό το πάρτι της αλαζονείας του πλούτου, η αληθινή και ζωντανή Εκκλησία συμβιβάστηκε και σιώπησε. Θυμάμαι και συχνά τελευταία μνημονεύω σε ομιλίες μου το περιστατικό που περιγράφεται στις Πράξεις των Αποστόλων στο 19ο κεφάλαιο στα εδάφια  23-41. Τότε που ο