ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ

Μεταφέρω τις σκέψεις που εκφράζει η Αλτάνα Φίλου στο ιστολόγιο From Brussels with Love , η οποία επισημαίνει ότι είναι λίγοι αυτοί που ακολουθούν το δρόμο της αρετής.  Είναι λίγοι. Γιατί χάνονται στο πλήθος των άλλων, των πολλών, που έχουν βαφτίσει την διαφθορά, εξυπνάδα και το φακελάκι, εξυπηρέτηση. Των πολλών που μετρούν τις αξίες στη ζωή τους με την μάρκα του αυτοκινήτου τους και με την πισίνα του εξοχικού τους δίπλα στη θάλασσα! Των πολλών που ακόμη φεύγουν για «σπουδές» έξω με έναν σκοπό: να επιστρέψουν για τις αμέσως επόμενες εκλογές με το «χαρτί» που θα τους «βολέψει», στην πιο ακριβοπληρωμένη θέση στον κρατικό μηχανισμό. Οι άλλοι, οι λίγοι, είναι αυτοί οι κάποιοι που «επέλεξαν να δώσουν τον δικό τους αγώνα μέσα», όπως μου θύμισε η αγαπητή φίλη Γ. Κ. την οποία και ευχαριστώ για την επισήμανση. Είναι οι λίγοι δημόσιοι υπάλληλοι, δάσκαλοι, καθηγητές, πανεπιστημιακοί, γιατροί και δικηγόροι, που ενώ είχαν την δυνατότητα να ζήσουν, όπως οι πολλοί, συνειδητά επέλεξαν, τον άλλον

Μου άρεσε ο παραλληλισμός με τον αείμνηστο Στηβ Τζομπς που έκανε ο Θεοδόσης Πασχαλίδης στο Facebook: Η εικόνα χαρακτηριστική. Αναμφίβολα, ο Steve Jobs ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος σημάδεψε τόσο την Apple, ώστε κάθε έννοιά της τελικά ταυτίστηκε μαζί του. Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού ο ίδιος ήταν τόσο ιδρυτής όσο κι εκείνος ο οποίος αφότου εκδιώχθηκε από το διοικητικό συμβούλιο, παρουσιάστηκε ως ο από μηχανής θεός ο οποίος επανέφερε την Apple στην κερδοφορία, δημιουργώντας με τις συνεχείς καινοτομίες ένα ολόκληρο cult θαυμαστών, οι οποίοι λάτρευαν τόσο τον  « γκουρού »  όσο και τα προϊόντα που πλάσαρε στην αγορά. (έρευνες από τις οποίες προκύπτει πως η προσήλωση σε μια εμπορική μάρκα καλύπτει παρόμοιες ψυχολογικές ανάγκες με αυτές της θρησκείας, χρησιμοποιούν, ως το πλέον χαρακτηριστικό, το παράδειγμα της Apple και του «θρησκευτικού» της ηγέτη Steve Jobs). Αυτό που με προβληματίζει είναι πόσο ο τρόπος λειτουργίας των εκκλησιών μας έχει επηρεαστεί από την περι

Στις 28 Σεπτεμβρίου 2011 ο Jeremy Weber δημοσίευσε την εξής είδηση σε μπλόγκ του περιοδικού Christianity Today .  Μεταφέρω την είδηση αυτή σε μετάφραση στα ελληνικά του Βασίλη Μ. Μελετιάδη: Ο Ιρανός ποιμένας Γιουσέφ Νανταρκχάνι ( Youcef Nadarkhani ) αντιμετωπίζει άμεση εκτέλεση επειδή αρνήθηκε, για τέταρτη φορά μέσα στην εβδομάδα, ν ʼ απαρνηθεί τη χριστιανική του πίστη. Ο Νανταρκχάνι είναι το πρώτο άτομο, το οποίο έχει κηρυχθεί ένοχο για αποστασία στο Ιράν, από το 1990. Ομάδες που υποστηρίζουν την ανεξιθρησκία εντείνουν τις προσπάθειές τους ώστε να ακυρωθεί η ποινή του. Ο Νανταρκχάνι, ο οποίος συνελήφθη τον Οκτώβριο του 2009 λόγω του αγώνα του για περισσότερη ελευθερία αναφορικά με την θρησκευτική εκπαίδευση των παιδιών, βρέθηκε ένοχος από δικαστήριο του Ραστ ( Rasht ), τον Σεπτέμβριο του 2010, για αποστασία κι ευαγγελισμό μουσουλμάνων. Το περιοδικό “ Christianity Today ” ανάφερε ότι η έφεση που έγινε στο Ανώτατο Δικαστήριο του Ιράν είχε ως αποτέλεσμα την μερική ανάκληση