ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ

Μεταφέρω, αποσπασματικά, το περιεχόμενο του άρθρου του Tim Stafford που δημοσιεύτηκε χθές στο περιοδικό Christianity Today . « Ο ευαγγελικός είναι ένας απλός, συνηθισμένος Χριστιανός», είπε ο John Stott σε μια συνέντευξή του το 2006. Από την επιστροφή του στο Χριστό ως μαθητής λυκείου το 1938 μέχρι το θάνατό του χθ ές, στα 90 του χρόνια, επιβεβαιώνεται ότι όντως ο Stott ήταν ένας απλός, συνηθισμένος Χριστιανός. Δεν υπήρξε πρωτότυπος στοχαστής, ούτε ο ίδιος το επιδίωκε αυτό. Πάντα θα συμβουλευόταν την Αγία Γραφή για να αντλήσει γνώση. Αυτό που τον χαρακτήριζε ήταν μια ξεχωριστή ικανότητα να την διεισδύει και να την ερμηνεύει. Ο Stott ήξερε ακριβώς ποιός ήταν και από πού ήρθε. Γεννημένος σε μια συναισθηματικά κλειστή αλλά καλλιεργημένη οικογένεια από πατέρα γιατρό, πέρασε σχεδόν όλη του τη ζωή στην ίδια γειτονιά του Λονδίνου. Ως παιδί, επισκεπτόταν την εκκλησία All Souls, κάποιες  φορές καθισμένος στο υπερώο της εκκλησίας πετώντας χάρτινα κατασκευάσματα  στις κυρίες με τα καπέλα. Το

Μεταφέρω, αποσπασματικά, τις σκέψεις του Βασίλη Μαχιά της 05/07/2011. Θα τις βρείτε εδώ . Εγκατέλειψα την Ελλάδα προ εφταετίας. Τις καλές εποχές δηλαδή. Ολυμπιακοί, ευρωπαϊκό, Eurovision και καφάσια οι άδειες σαμπάνιες στη Μύκονο. «Που πας;», με ρωτούσαν απορημένοι οι φίλοι μου. «Πουθενά δεν θα βρεις καλύτερα!». Τώρα πια η στάση τους έχει αλλάξει. «Μη τυχόν και γυρίσεις! Καλά είσαι εκεί. Δεν παλεύεται εδώ η κατάσταση». Όχι, ουδεμία αίσθηση διορατικότητας είχα για τα δεινά που έμελε να ακολουθήσουν. Προφήτης δεν είμαι, πόσο δε μάλλον σοφός. Πολύ απλά δεν είχα «δόντι», κομματικό μέσο, γνωριμίες ή οικογενειακή επιχείρηση. Αλλά ούτε και τη διάθεση να ανταγωνιστώ αυτούς που τα είχαν. Με λίγα λόγια, καμία τύχη. Είχα ανάγκη από ένα σύστημα που να προστατεύει τον πολίτη από την ανομία. Ένα σύστημα που να αποδέχεται ως αλήθεια το αυτονόητο, να επιβραβεύει το άριστο και να απορρίπτει τον παραλογισμό. Τα κουβαδάκια μου, δηλαδή, και σε άλλη παραλία! Θα μου πείτε τώρα, δικαίως, «τι δουλειά έχει